Indeks Glikemiczny

Indeks glikemiczny

Indeks glikemiczny został opracowany w latach 80-tych w Kanadzie .Szereguje on pokarmy zawierające węglowodany w skali od 0-100, co pozwala stwierdzić, jak wpływają one na poziom cukru i insuliny we krwi. Jest on definiowany jako średni, procentowy wzrost stężenia glukozy we krwi po spożyciu, przez statystyczną grupę ludzi porcji 50 gramów przyswajalnych węglowodanów, co przyjęto jako podstawę skali (100%).

Indeks glikemiczny  ( IG) klasyfikuje żywność pod względem ich wpływu na poziom glukozy we krwi po 2-3 godzinach po ich spożyciu.
Są dwa zakresy wartości indeksu glikemicznego.

Indeks glikemiczny w ujęciu tradycyjnym

Niski IG = 55 lub mniej
Średni IG = 56-96
Wysoki IG  = 70 lub więcej

Indeks glikemiczny wg Michela Montignaca

Niski IG = 39 lub mniej
Średni IG = 40-54
Wysoki IG = 55 i więcej

Jest udowodnione, że jedzenie pokarmów o niskim indeksie glikemicznym sprzyja :

1. Utracie wagi
2. Redukcji tkanki tłuszczowej
3. Zmniejszeniu ryzyka chorób serca
4. Zmniejszeniu ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2
5. Poprawia trawienie
6. Osłabia głód
7. Poprawia nastrój
8. Zapobiega efektowi jojo po odchudzaniu

W uproszczeniu, węglowodany dzielimy na proste i złożone. Te proste przyswajają się bardzo szybko, a te złożone powoli. Proces ten regulowany jest przez insulinę, Jeżeli wzrost poziomu cukru-glukozy jest szybki to insulina wydziela się w dużej ilości, co powoduje następnie gwałtowny spadek cukru we krwi, odczuwanie głodu i sięgnięcie po kolejną porcję cukru.
Dlatego węglowodany złożone są lepsze. Są wolniej wchłaniane, nie powodują skoków glukozy i insuliny we krwi. Dzięki temu mamy poczucie sytości i energię na kolejne 3-4 godziny.

Indeks glikemiczny produktów żywnościowych jest dużo niższy, gdy spożywamy je w postaci naturalnej, czyli nie gotowanej i nie przetworzonej i nie rozdrobnionej.

Indeks glikemiczny swoją nazwę wziął od pojęcia glikemia.
Glikemia jest to stężenie cukru we krwi. Wysoki poziom cukru powoduje hiperglikemie, a zbyt niski hipoglikemie. Prawidłowy poziom cukru we krwi u człowieka wynosi ok 90-100 mg.

Jedzenie produktów o wysokim indeksie glikemicznym, powoduje gwałtowny wzrost cukru. Trzustka aby pozbyć się jego nadmiaru z organizmu zwiększa produkcję insuliny. Długie nadwyrężanie trzustki produktami o wysokim IG może doprowadzić do uszkodzenia komórek beta trzustki. To spowoduje zmniejszenie produkcji insuliny do poziomu niewystarczającego do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Taki stan oznacza cukrzycę typu II. Cukrzyca jest chorobą nieodwracalną gdyż trzustka się nie zregeneruje.
Cukrzycy można zapobiegać odciążając trzustkę i jedząc produkty o niskim indeksie glikemicznym, najlepiej z dodatkiem błonnika. Błonnik w przewodzie pokarmowym działa jak gąbka. Powoduje znaczne zwolnienie wchłaniania cukru do kwioobiegu i poprawia pracę jelit.


Zapamiętaj

• Błonnik opóźnia przemianę węglowodanów poprzez częściowe blokowanie dostępu glukozy do krwi.
• Indeks glikemiczny produktów w naturalnej postaci jest niższy niż gotowanych i                    przetworzonych czy zmielonych.                                                                                                                            
• Fruktoza i laktoza pomimo że są cukrami prostymi mają niski indeks glikemiczny.
•    Jedz wolniej, gdyż im szybciej jesz, tym szybciej wydziela się glukoza do krwi.

                 Produkty bogate w tłuszcze mają niższy indeks glikemiczny, bo tłuszcze i białka spowalniają opróżnianie żołądka i szybkość trawienia w jelicie cienkim, co nie znaczy, że możemy je spożywać w nadmiarze. 

• Produkty pełnoziarniste ( płatki, pieczywo, makarony, mąka) mają dużo błonnika, witamin i mikroelementów , które obniżają poziom glukozy we krwi.
• 
  

Produkty z dużą zawartością węglowodanów takie jak makaron, kasza, ryż spożywać w postaci nierozgotowanej- al dente.

 

Zapraszam do lektury drugiej części artykułu z tabelami indeksów glikemicznych.


Pozdrawiam mgr farm. Marta





Piśmiennictwo u autora                                                                                          

                    
<a href='http://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie/białe-wytrawne-kulinarne-odżywianie-makarony_1091229.htm'>Designed by Freepik</a>

https://pixabay.com/pl/kluski-makaron-spaghetti-farfalle-560657/

Antybiotyki bez recepty ???

               Antybiotyki na receptę czy bez recepty ?

                             

   Antybiotyki są dostępne bez recepty w wielu krajach na świecie, między innymi w Rosji , na Ukrainie , w Gruzji i w Indiach. Poza Europą i Stanami Zjednoczonymi w wielu krajach bez przepisu lekarza sprzedawanych jest nawet od 20- 100% antybiotyków. Ten fakt oraz to, że antybiotyki są coraz tańsze (szczególnie ich zamienniki) powoduje nadużywanie tych leków.

   Specjaliści alarmują - antybiotyki powinny być dostępne wyłącznie na recepty. A tymczasem w wielu krajach w tym również w Polsce można je kupić bez recepty. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i amerykańskie Centrum Kontroli Chorób (CDC) w Atlancie są zdania, że: 
-"jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania, grozi nam powrót do ery przedantybiotykowej, co oznacza, że niemożliwe będzie wykonywanie tak ważnych procedur medycznych, jak operacje ortopedyczne, przeszczepy narządów, chemioterapia u pacjentów cierpiących na nowotwory i innych zabiegów medycznych."

   Tak nieodpowiedzialne stosowanie tych leków powoduje zwiększanie się liczby zakażeń  całkowicie lub częściowo odpornych na leczenie. Przykładem są  pałeczki jelitowe wieloantybiotykooporne, które mogą spowodować śmierć 30-50% zakażonych nimi osób.

    Pacjenci nadużywają nawet tych antybiotyków, które są dostępne wyłącznie na receptę lekarską.

    Wygląda to w ten sposób - pacjent przestaje brać antybiotyk za wcześnie, w chwili ustąpienia objawów, ale jeszcze przed zniszczeniem wszystkich drobnoustrojów, które wywołały zakażenie.

   Podczas następnej choroby sam (bez zalecenia lekarskiego) zaczyna brać antybiotyk, który pozostał mu z poprzedniej kuracji.

   W tym procesie nie bez winy są również lekarze, którzy ulegają prośbą i naciskom pacjentów domagających się silnego i skutecznego antybiotyku. W rezultacie są przepisywane często niepotrzebnie, szczególnie na zakażenia wirusowe, na które nie działają np. przeziębienia, grypa i zapalenie gardła. Statystyki pokazują, że tylko u 15% osób dorosłych z zakażeniami górnych dróg oddechowych są wskazania do zastosowania antybiotyku. 
Niestety - otrzymuje je aż 70% chorych pacjentów.

Pozdrawiam mgr. farm. Marta.

Pismiennictwo u autora.

Magnez postawi cię na nogi !

                          Magnez postawi cię na nogi !

      Magnez jest w naszym organizmie jednym z wielu 

mikroelementów. W ciele dorosłego człowieka o masie 
ok. 70 kg znajduje się od 20 do 35 gram tego pierwiastka.
Znajduje się on między innymi w :

1.   Układzie kostnym
2.   Mięśniowym
3.   Pozostałych tkankach. 

    Magnez jest pierwiastkiem słabo przyswajalnym, a jego wchłanianie z przewodu pokarmowego dodatkowo ograniczają niektóre składniki codziennej diety. Są to np. kwas fitynowy, szczawiowy ( jarzyny i otręby zbóż ), fosforowy ( ryby ) i wolne nasycone kwasy tłuszczowe ( tłuste mięsa ).
                     

Magnez pozostaje w dynamicznej równowadze z wapniem. 

Nadmierne spożycie magnezu w stosunku do wapnia hamuje 

wzrost kości. W przeciwieństwie do wapnia, zjonizowany

magnez wchodzi w skład płynów wewnątrzkomórkowych.

 Stężenie magnezu w osoczu krwi wynosi 0,7 do 1 mmol/l, 

w trzydziestu procentach w formie związanej z białkami

krwi. Szczególne wskazania lecznicze dotyczą chorych ze 

stwierdzonymi niedoborami magnezu i wapnia . Błędem jest

rozpoczęcie leczenia od preparatów wapnia . Wykazano , że 

przy niskim stężeniu jonów magnezu i obniżonym poziomie 

witaminy D, wapń praktycznie nie wchłania się z przewodu 

pokarmowego, a co za tym idzie zwiększa się ryzyko 

wystepienia kamicy nerkowej. Wskazane jest podawanie 

preparatów z jonami magnezu na 2-3 miesiące przed 

rozpoczęciem leczenia suplementami wapnia.

  Jednym z najważniejszych składników produktów leczniczych zawierających magnez jest witamina B6. Zwiększa ona wchłanianie magnezu , ułatwia transport oraz utrzymuje jego  zapasy wewnątrzkomórkowe  na odpowiednim poziomie. 
U pacjentów z chorobą Parkinsona wskazane jest odstawienie preparatów z magnezem ze względu na obniżenie działanie lewodopy ( leku przeciwparkinsonowego ).
Również szczególną ostrożność powinny zachować kobiety karmiące piersią. Witamina B6 w dziennej dawce 50mg hamuje laktację ( dawka ta znajduje się w 10 tabletkach produktu leczniczego ). 

Magnez jest kofaktorem ( czyli związkiem chemicznym , który jest potrzebny enzymom do katalizowania konkretnych reakcji chemicznych ) ponad 30 enzymów.
   Niedobór magnezu powoduje zmiany w wynikach badań laboratoryjnych i powoduje takie objawy jak :

1.  Zwiększona pobudliwość nerwowo- mięśniowa
2.  Osłabienie
3.  Łatwe męczenie się
4.  Nieprawidłowości w pracy serca
5.  Bolesne skurcze mięśni
6.  Wzmożone wypadanie włosów 
7.  Łamliwość paznokci
8.  Nocne poty
9.  Drżenie powiek i warg.

   

                      Interakcje leków z magnezem
    Pacjenci stosując suplementy magnezu powinni zachować szczególną ostrożność w przypadku , gdy przyjmują  leki ,
w skład  których wchodzą takie substancje czynne jak :

• Kaptopryl ( leki przeciwnadcisnieniowe ) zaburza metabolizm leku , zmniejsza biodostepność , zmniejsza jego działanie.
• Kwas acetylosalicylowy ( Aspiryna , Polopiryna , Acard, Polocard ) - zmniejsza działanie leku poprzez zwiększone jego wydalanie.
• Tyklopidyna ( Aclotin, Apo-clodin, Ifapidin, Iclopid, Ticlo - leki przeciwzakrzepowe ) zmniejsza działanie leku przez obniżenie jego absorpcji- pochłaniania . 
• Cyprofloksacyna ( Cipronex, ciprinol, cipropol, Proxacin- Antybiotyk ) - zmniejszenie działania leku poprzez wpływ na jego metabolizm.
• Ketokonazol ( lek przeciwgrzybiczy )- zmniejsza działanie leku poprzez obnizenie jego absorbcji. 
• Chlorpromazyna ( lek o działaniu przeciwpsuchotycznym i przeciwlękowym ) - zmniejsza działanie leku poprzez obniżenie jego absorpcji.
• Klonazepam (  lek o działaniu przeciwpsuchotycznym   i przeciwlękowym ) - zmniejsza działanie leku poprzez obniżenie jego absorpcji.
• Digoksyna i metylodigoksyna ( leki nasercowe ) -   zmniejsza działanie leku poprzez obniżenie jego absorpcji.
• Teofilina ( lek stosowany w astmie ) - wzmożone działanie leku , zwieksza ryzyko wystapienia działań niepożądanych poprzez zwiekszenie absorpcji leku, zwiekszona utrata magnezu może doprowadzić do nasilenia działania toksycznego leku.
• Cymetydyna ( lek z grupy blokerów - H2 - hamuje wydzielanie kwasu solnego przez komórki okładzinowe żołądka ) 
• Lewodopa (leki stosowane w chorobie Parkinsona) wzmożone działanie leku , zwieksza ryzyko wystapienia działań niepożądanych poprzez zwiekszenie absorpcji leku.
• Tetracykliny -( antybiotyk ) -  zmniejsza działanie leku poprzez obniżenie jego absorpcji.
• Penicylamina - zmniejsza działanie leku poprzez obniżenie jego absorpcji.
• Nifedypina ( leki przeciwarytmiczne )- dochodzi do niebezpiecznego obniżenia ciśnienia krwi.

     Szczególne środki ostrożności powinni zachować pacjenci leczeni doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi , tetracyklinami i związkami żelaza. Należy zachować 2-3 godzinne odstępy między podaniem magnezu i tymi lekami. W przypadku stosowania w terapi leków dziuretycznych ( moczopędnych ) pacjent powinien stosować preparaty złożone z magnezu i potasu.                 

Pozdrawiam.
Piśmiennictwo u autora.

Interakcje odwrotne - niedobory żywieniowe

                                       Interakcje odwrotne

     Nie tylko żywność ma wpływ na spożywane leki, również leki mają wpływ na substancje odżywcze d.ostarczane do organizmu wraz z pożywieniem. Są to tzw. interakcje odwrotne. Ich wynikiem są różnego rodzaju niedobory żywieniowe.

 W wyniku interakcji odwrotnych , pomimo że odżywiamy się prawidłowo i dostarczamy organizmowi wszystkich niezbędnych składników, mamy objawy braku wielu z nich.
Substancjami na jakie należy zwrócić uwagę, a szczególnie w przypadku przewlekłego ich stosowania, są: kolestipol, pankreatyna, sulfasalazyna. Substancje te powodują niedobór kwasu foliowego.
Badania wykazały , że niedobór kwasu foliowego i witaminy B6 może prowadzić do miażdżycy.
Kolejną grupą leków są inhibitory pompy protonowej, o której pisałam szerzej w poscie - Zgaga i wrzody żołądka .
Warto pamietać , że omeprazol hamuje wchłanianie witaminy B12, natomiast esomeprazol, lanzoprazol i pantoprazol oraz omeprazol zakłócają wchłanianie żelaza
z pokarmów.

Wykazano również, że leki stosowane w celu obniżenia stężenia cholesterolu we krwi, mogą osłabiać wchłanianie witamin A, D, K, B12, kwasu foliowego, wapnia, żelaza i cynku.

Źrodło: Ńiebezpieczne  interakcje leków. Graedon J.,Graedon T.,Wyd.Anta Warszawa 1998.

Bromelaina - zdrowie z ananasa

                   
                     Bromelaina - zdrowie z ananasa

   Bromelaina – zdrowie z ananasa
Ananas jadalny ( Ananas comosus, Merr., rodzina Bromeliaceae),zwany też właściwym to gatunek rośliny uprawianej na plantacjach w Chinach,Brazylii, Meksyku, na Hawajach, i Filipinach. Oryginalna nazwa ananasabrzmi nana , a egzotyczny wygląd p rzypomina nam o pochodzeniu z Brazylii.Dzisiaj 3/4 zapotrzebowania Europy na ananasy pokrywają Hawaje.

   Historia tego smacznego owocu jest długa. Przez to, że był trudny do utrzymania w świeżości, przez długie lata był drogi, niedoceniany i dostępny dla nielicznych.Dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku powszechnie zainteresowano się właściwościami leczniczymi tej rośliny. Smaczny i soczysty owoc jest źródłem witamin ( A, C, B1, B2, B6,PP,kwasu foliowego ), soli mineralnych ( fosfor, cynk, miedź, mangan, żelazo ), kwasów owocowych i enzymu – bromelainy. Obecnie jest powszechnie używany do wielu potraw i sałatek oraz w kosmetyce i medycynie. Zainteresowanie medycyny dotyczy enzymu zawartego w soku z łodyg i owoców ananasa – bromelainy. Wspomnieć też należy, że bromelaina występuje tylko w surowym soku z tej rośliny i owoców. Nie zawierają jej tak powszechnie spożywane soki ananasowe kupowane w sklepach i ananasy z puszki.

     Bromelaina – to enzym proteaza cysteinowa, który niszczy wiązania peptydowe, czyli trawi białka. Czysta bromelaina to żółtawy proszek, a jegoaktywność enzymatyczną określa sięw jednostkach FIP (trawienie kazeiny) lub GDU (trawienie żelatyny). Bromelaina zachowujeaktywność w szerokim zakresie pH, czyli może działać w żołądku jak również w jelicie cienkim.

Enzymy proteolityczne dzielimy na:  - enzymy pochodzenia zwierzęcego ( trypsyna, chymotrypsyna,

plazmina, dezoksyrybonukleaza )  - enzymy pochodzenia bakteryjnego ( streptokinaza, streptodornaza,
serratiopeptydaza, nagarse,pronaza P, sferikaza , empinaza )  - enzymy pochodzenia roślinnego ( bromelaina, papaina, proteaza S ).

Enzymy pochodzenia zwierzęcego wycofano z pozajelitowego stosowania,ze względu na ich właściwości anafilaktyczne. Enzymy pochodzenia roślinnego mają małe właściwości alergiczne, a liczne lecznicze – takie jak: przeciwzapalne, przeciwobrzękowe, przeciwzakrzepowe i fibrynolityczne, pobudzają komórki układu immunologicznego i produkcję cytokin. Są coraz częściej stosowane na całym świecie jako preparaty dodatkowe lub zamienne za glukokortykosteroidy i niesteroidowe leki przeciwzapalne(NLPZ). Działanie przeciwzapalne bromelainy charakteryzuje się hamowaniem produkcji bradykinin w miejscu stanu zapalnego i ograniczenie tworzenia fibryny przez zmniejszenie syntezy substancji pośrednich w cyklu krzepnięcia. Bromelaina pobudza też przemianę plazminogenu w plazminę, zmniejsza agregację płytek krwi i moduluje syntezę dwóch grup prostagla- ndyn o przeciwnym działaniu tromboksanu i prostacyklin. Podczas procesu zapalnego białka z osocza przechodzą przez ściany naczyń i dalej do przestrzeni śródmiąższowej. Częściowa denaturacja tych białek powoduje wzrost lepkości wysięku , natomiast część fibrynogenu zostaje przekształcona w niecałkowicie skrzepnięty włóknik. Wypełnia on otwory naczyń i czasami zamyka je doprowadzając do obrzeku. Działanie przeciwobrzękowe bromelainy polega na odblokowaniu otworów włośniczek, co zwiększa przesączanie się płynów wewnątrztkankowych i zmniejsza obrzęk. Bromelaina jest stosowana w :
1. Leczeniu obrzęków pourazowych i pooperacyjnych ( szczególnie przegrody nosowej).2. Przyspiesza gojenie ran po zabiegach chirurgicznych.3. Zmniejsza stany zapalne stawów i mięśni.4. Leczeniu stanów zapalnych w ginekologii okulistyce i stomatologii.5. Przyspiesza leczenie stłuczeń, siniaków i wylewów.6. Wspomaga leczenie zakrzepicy żył.7. Wspomaga leczenie dny moczanowej.8. Łagodzi stany zapalne oskrzeli i płuc.9. Zmniejsza objawy kataru siennego, zapalenia zatok i kaszel.10. Pomaga w niestrawności i zaburzeniach trawienia.11. Łagodzi bóle .12. W odchudzaniu przyspiesza przemianę materii przez dodatkowe trawienie białek i zmniejsza zgagę. W tej naturalnego pochodzenia substancji nie zaobserwowano szkodliwych działań ubocznych. Jedyne opisane działania niepożądane są związane z przewodem pokarmowym ( biegunka, mdłości, odbijanie się ) i uczuleniem na ananasa.Niska toksyczność i duża tolerancja bromelainy spowodowały, że jest jedną z najbezpieczniejszych substancji przeciwzapalnych. Zmniejszenie obrzęku w miejscu stanu zapalnego , pacjent odczuwa jako zmniejszenie bólu, zasinienia , przyspieszenie gojenia , co powoduje przywrócenie funkcji leczonych układów. Na całym świecie prowadzi się badania naukowe i kliniczne nad zastosowaniem bromelainy w wielu gałęziach medycyny
takich jak: reumatologia, ortopedia, traumatologia, fizykoterapia, chirurgia, alergologia, pulmonologia, angiologia, ginekologia, okulistyka, stomatologia. Niedawno wykonano badania porównawcze pomiędzy bromelainą i diklofenakiem. Porównywano indeks Leguesne'a, skalę bólu i stopień bezpieczeństwa leczenia. W wyniku tego porównania wykazano, że bromelaina jest równie skuteczna w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego, jak niesteroidowy lek przeciwzapalny. Działa na lekki ból , zmniejsza objawy zwyrodnienia takie jak: sztywność, poprawia samopoczucie pacjenta i sprawność fizyczną. Przewlekłe leczenie bromelainą jest dobrze tolerowane i nie naraża pacjenta na zaburzenia żołądkowo–jelitowe, na które skarżą się chorzy leczeni lekami NLPZ. Natomiast działanie polegające na zahamowaniu czasu protrombinowego nie powoduje zmiany w krzepnięciu krwi nawet przy dłuższym leczeniu większymi dawkami. 
Bromelaina ze swoimi właściwościami proteolitycznymi, przeciwzapalnymi, przeciwobrzękowymi, i fibrynolitycznymi znajdzie szerokie zastosowanie w leczeniu obszernej grupy chorób układu oddechowego. Enzym ten ma wpływ na lepkość wydzielin i transport śluzu. Podczas zapalenia oskrzelowo-pęcherzykowego zastosowanie naturalnej bromelainy zakłóca działanie mediatorów zapalenia w układzie oddechowym , takich jak: serotonina, histamina, leukotrieny.

     Rola tego enzymu w chorobach układu oddechowego polega na :

• redukcji obrzęku i zapalenia
• przywróceniu prawidłowego wytwarzania śluzu
• działaniu mukolitycznym na wydzielinę
• ułatwianiu przenikania czynników antybakteryjnych do miejsc zakażonych.

Te działania spowodują , że bromelaina w niedługim czasie, szybko się rozpowszechni jako składnik leków stosowanych w schorzeniach górnych dróg oddechowych. Bardzo dobre rezultaty przynosi zastosowania jej w leczeniu pooperacyjnych zmian w pacjentów po plastyce nosa, przegrody nosowej jak również w leczeniu zapalenia zatok i błony śluzowej nosa. Ciekawym działaniem bromelainy jest zwiększenie wchłaniania antybiotyków podanych doustnie, a co za tym idzie i ich stężenia w surowicy i tkankach. To działanie znacznie przyspiesza proces leczenia i daje możliwość redukcji dawek u leczonego pacjenta. Pozytywne działanie odnotowano w leczeniu szpitalnym takich schorzeń jak: zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, infekcjach gronkowcowych, zakrzepowego zapalenia żył, odmiedniczkowego zapalenia nerek i ropni odbytniczych.

     Kolejnym działem medycyny gdzie bromelaina może znaleźć szerokie zastosowanie jest angiologia. Dobre wyniki obserwowano w leczeniu takich schorzeń jak: zakrzepowe zapalenie żył, zakrzepy żylne, choroby tętnic i owrzodzenia. Może być stosowana sama lub w połączeniu z innymi lekami, co zmniejszyło wielkość owrzodzeń, poziom leukocytów i innych wskaźników. Działanie farmakologiczne bromelainy polega na poprawie drenażu naczyń limfatycznych oraz tkanek w miejscu zapalenia i jest związane z działaniem zmniejszającym agregację płytek krwi. Podkreślić należy jej niska toksyczność i dobrą tolerancję co ma bardzo duże znaczenie przy długim czasie leczenia w tej dziedzinie. Następną grupą schorzeń są stany zapalne w położnictwie i ginekologii, takie jak: zapalenia w obrębie miednicy, nacieki zapalne i obrzęki w miejscu szwów chirurgicznych związane z nacięciem krocza przy porodzie, zapalenie przydatków, błony śluzowej szyjki macicy i jajowodów. Może być stosowana sama lub w skojarzeniu z antybiotykami. Znacznie przyspiesza wyleczenie co ma wpływ na zmniejszenie ryzyka bezpłodności po przebytych stanach zapalnych przydatków. Działanie jest podobne do niesteroidowych leków przeciwzapalnych bez ryzyka działań ubocznych za stronyukładu pokarmowego.

     Właściwości bromelainy mogą być wykorzystywane w okulistyce do leczenia schorzeń błony naczyniowej oka, wewnątrz-gałkowych wylewów krwi i do redukcji obrzęków pooperacyjnych i chirurgicznych np. plastyka powiek i zapalenie powiek. W stomatologii enzym ten może być wykorzystywany do leczenia chorób jamy ustnej, zmniejszając obrzęki, krwiaki i bóle po ekstrakcji zębów i innych zabiegach chirurgicznych w stomatologii

(np. wszczepianie implantów). Szybsze strawienie i przyswajanie dodatkowych ilości białka zainteresowało sportowców. Pomimo, że bromelaina nie znajduje się na liście leków zakazanych w sporcie, to należy pamiętać, że stosowanie enzymów proteolitycznych może
zakłócić wykrycie niektórych środków dopingowych t.j. erytropoetyna i hormony peptydowe. Specjalnym testem bada się poziom proteaz (papaina, chymotrypsyna, trypsyna) w moczu. Wykrywalne jest już stężenie powyżej 15 mikrogramów/ml moczu. Bromelaina w medycynie sportowej jest wskazana do leczenia

• skutków urazów ( ból, obrzęk, sińce, krwiaki, i wylewy )
• skutków nadmiernego wysiłku fizycznego ( zmniejszona wydajność mięśni, zmniejszona regeneracja mięśni i zwiększona skłonność do uszkodzeń DOMS ( opóźniona bolesność mięśni ) często mylnie przez pacjentów określana jako zakwasy.

     Najskuteczniejsze stężenie, po podaniu doustnym, bromelaina osiąga w 24-48h.Pamiętając o tym, należy zastosować ją dobę lub dwie przed planowanym wysiłkiem fizycznym lub treningiem aby wykorzystać jej optymalne działanie.

     Podsumowując trzeba przyznać, że na firmamencie farmakologii pojawiła się nowa gwiazda. Nie wiadomo jak szybko rozpowszechni się w leczeniu opisanych schorzeń. Dużo w tej mierze zależy od lekarzy i farmaceutów. W aptekach są już dostępne trzy preparaty w postaci tabletek zawierające samą bromelainę. Należy zwrócić uwagę nie tylko na dawkę bromelainy w leku, ale również na jej aktywność enzymatyczną wyrażoną w jednostkach GDU. Optymalny stopień aktywności to 2500 GDU/g. Ze względu na naturalne pochodzenie niską toksyczność i brak działań ubocznych jest to lek godny polecenia pacjentom.

Pozdrawiam mgr.farm.Marta.

Piśmiennictwo u autora.

Zgaga i wrzody żołądka

      
       Zgaga  - to bardzo nieprzyjemne uczucie pieczenia i silnego bólu w przełyku wywołane nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego w żołądku ,pojawiające się najczęściej po posiłku. Niekiedy ból jest tak silny , że mylnie bierze się go za zawał serca.

     Zgaga jest jednym z pierwszych objawów wrzodów żołądka. Czasami jednak pojawia się gdy ich nie mamy. Najczęściej skarżą się na nią biznesmeni i kobiety w cięży. Zgaga może nas męczyć , gdy zjemy zbyt ciężki posiłek, przesadzimy ze słodyczami , po nadmiernym wysiłku fizycznym , przy zmianie pozycji ciała i w trakcie prac wymagających schylania się. 
Zarówno nadmiar tłuszczów zwierzęcych , jak i cukru zwiększa produkcję kwasów żołądkowych.
W diecie przy zgadze należy unikać : napojów gazowanych, cebuli, soku pomidorowego, soków cytrusowych, ostrych potraw i tłustych.

      Wrzody żołądka można rozpoznać po tym , że odbija się choremu po posiłku, ma uczucie pełności, męczący ból w nadbrzuszu, mdłości i męczaca zgaga oraz wzdęcia.
       Wrzody dwunastnicy - występują podobne objawy ja przy wrzodach żołądka , ale przy pustym żołądku oraz kujący ból w prawym nadbrzuszu, który mija dopiero po zjedzeniu posiłku.

     Najczęstszą przyczyną  wrzodów jest niewłaściwa dieta, bakteria Helicobacter pylori i zbyt duża ilość wydzielanego kwasu solnego w żołądku, który uszkadza błonę śluzową żołądka i jest odpowiedzialny za pieczenie , czyli zgagę.
     Wrzody żołądka są dolegliwością dziedziczną .
Jeżeli ktoś chorował w naszej rodzinie, to z dużym prawdopodobieństwem i nam też się przydażą.
Ryzyko wystąpienia wrzodów zależy również od pory roku. Objawy nasilają się w przejściowych porach roku - wiosną i jesienią.
    Do zachorowań na wrzody żołądka i dwunastnicy prowadzi też częste zażywanie leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych , przeciwreumatycznych oraz leków na osteoporozę.

 Leki te uszkadzają błonę śluzową żołądka i wywołują najpierw nadżerki, a potem wrzody.
Powstaniu wrzodów sprzyja nadużywanie alkoholu, palenie papierosów oraz długotrwały stres.

        Rifluks  żołądkowo - przełykowy
 Polega na zarzucaniu treści pokarmowej z żoładka do przełyku.

    Objawem rifluksu jest zgaga. Chory odczuwa często gorzki smak w ustach. W wyniku częstego zarzucania treści żołądkowej do przełyku może dojść do zapalenia przełyku. Wówczas objawem jest ból odczuwany przy przełykaniu pokarmu.
  Pacjent z rifluksem powinien zrezygnować z palenia tytoniu, picia alkoholu , kawy, herbaty, ograniczyć spożywanie tłuszczów oraz zmniejszyć jednorazową porcję posiłku, aby nie przepełniać żołądka. Powinien również unikać pozycji leżącej po posiłku i spania na płasko.
 Chorych z rifluksem zgaga męczy najczęściej w nocy, więc nie mogą zapominać o zjedzeniu wczesnej i małej kolacji i użyciu leków na zgagę na noc.

       Sposoby leczenia zgagi:

1. Leki neutralizujące kwas w żołądku  
2. Leki hamujące wydzielanie kwasu solnego

          - blokery H2 ( ranitydyna, famotydyna, cymetydyna )
          - inhibitory pompy protonowej ( omeprazol,                                     pantoprazol, lansoprazol )
 Wyżej wymienione leki obecnie są już dostepne bez recepty.

Do najczęściej używanych leków neutralizujących kwas żołądkowy należą : wodorotlenek aluminium, wodorotlenek magnezu, fosforan glinu,węglan dihydroksyglinowo - sodowy oraz naturalne środki neutralizujące kwas żołądkowy.
    Podczas stosowania preparatów zawierających w swoim składzie aluminium należy uważać na interakcje z substancjami wystepującymi często w suplementach diety  takimi jak : fosforany, wapń czy tiamina ( witamina B1).
Może dojść do utraty fosforanów i wapnia co powoduje odwapnienie kości, osłabienie ich i zwiększenie ryzyka złamań. Długotrwałe i nadmierne stosowanie preparatów zawierających aluminium może doprowadzić do osteoporozy.
W Interakcji związków glinu z witaminą B1 dochodzi do całkowitego zaniku aktywmości substancji czynnej w witaminie B1 i nie spełnia ona swojej roli w organizmie.  
      
     Na szczęście są  naturalne domowe sposoby, którymi można ukoić zgagę, a nawet wyleczyć wrzody żołądka.

                                          Siemie lniane
     Zawiera substancje śluzowe i oleiste , które chronią śluzówkę przed działaniem kwasów żołądkowych.
W sprzedaży są różne rodzaje preparatów z siemienia lnianego. Nasiona siemienia całe ( w łupinkach ), siemie lniane mielone i w tabletkach do ssania.
     Z nasion całych i mielonych można przygototować kisiel.

      Kisiel z siemienia lnianego:

 Dwie łyżki nasion zalać  dwoma szklankami wody i gotować na małym ogniu około 15 minut. Nastepnie odcedzić i jeść dwa razy dziennie. 

    Siemie lniane mielone można dodatkowo spożywać dodając je do napojów , mleka, jogurtów , sałatek lub innych potraw. Zjedzone w całości jest bogatym źródłem witamin, minerałów oraz błonnika.

   Siemie lniane w tabletkach do ssania jest naturalnym i wygodnym sposobem na pozbycie się zgagi i ochronę błony śluzowej żołądka.

 Aby pozbyć się dokuczliwego pieczenia można zjeść kilka migdałów  lub wypić łyżeczkę sody rozpuszczonej w szklance wody.

Ulgę, lecz na krótko, przynosi wypicie kilku łyków mleka . Lecz ten sposób można stosować gdy nie mamy innych leków , ponieważ mleko pobudza wydzielanie większej ilości kwasów żołądkowych.

     Kapusta - Do kuracji używa się sok z liści świeżej białej kapusty, po usunięciu głąba i zewnętrznych liści. Należy je pokroić i zrobić sok w sokowirówce. Pić cztery razy dziennie po szklance soku z kapusty przed posiłkiem.

    Pokrzywa- Dwie łyżki liści pokrzywy należy zalać szklanką wrzącej wody i parzyć 10 minut pod przykryciem. Pić codziennie rano na czczo i w ciagu dnia po szklance , świeżego naparu przez 30 minut.

        Sok z buraków czerwonych- jest preparatem o odczynie zasadowym i może neutralizować nadmiar kwasu solnego w żołądku. Ponadto ma wiele witamin i mikroelementów oraz błonnika. Sok z buraków leczy anemię, na którą również cierpią chorzy na wrzody żołądka.
Zapobiega również rozwojowi nowotworów dzieki dużej zawartości kwasu foliowego.
Błonnik zawarty w tym soku przyspiesza i ułatwia trawienie.
Jest to bardzo ważne, gdyż osoby cierpiące na zgagę i wrzody mają problemy również z perystaltyką jelit, a błonnik ją poprawia.

 Balsam Szostakowskiego Vinilinum

                           -eter poliwinylobutylowy
Orginalny rosyjski środek leczniczy o działaniu przeciwzapalnym, bakteriostatycznym, znieczulającym, pobudzającym gojenie oraz przeciwwrzodowym.
   Zastosowanie wewnętrzne:
- choroba wrzodowa żołądka
- choroba wrzodowa dwunastnicy
- nieżyt żoładka na tle nadkwaśności
- żylaki odbytu
- czeronka
  Zastosowanie zewnętrzne:
- rany
- oparzenia
- czyraki
- odleżyny
Zaletą Balsamu Szostakowskiego jest brak toksyczności.
 Na wrzody używa się go doustnie - 10 ml ( łyżka deserowa ) leku raz na dobę. Balsam nie rozpuszcza się w wodzie i jest  bardzo lepki. Wygodnie jest wlać go do 1/2 szklanki  wody w postaci dużej kropli bezpośrednio z butelki i wypić razem z wodą. Należy to zrobić 5-6 godzin po ostatnim posiłku. 
     
    Producenci leków prześcigają się w reklamach leków na zgagę . Jednak dla własnego dobra nie należy ich nadużywać. Zbyt długotrwałe ich stosowanie może być przyczyną nowotworów żołądka.
W ostatnich latach obserwuję u swoich pacjentów wzrost chorób gastrologicznych, polegających na złej pracy jelit i złym trawieniu. Moim zdaniem za część ich odpowiedzialne jest nadmierne stosowanie przez pacjentów leków hamujących wydzielanie kwasu solnego z grupy blokerów H2 i inhibitorów pompy protonowej.
U tych pacjentów pokarm, który opuszcza żołądek nie jest wystarczająco strawiony przez kwas solny, gdyż jest on neutralizowany lub jego wydzielanie jest hamowane przez leki. Następnie taki pokarm przechodzi do dalszej części przewodu pokarmowego i kolejne enzymy  nie radzą sobie w dalszym trawieniu. W efekcie pokarm niewłaściwie strawiony trafia do jelit, w których zaburzone jest jego wchłanianie. Pacjent pomimo właściwej diety cierpi na niedobór składników odżywczych, ma liczne dolegliwości gostrologiczne ( bóle ,wzdęcia, nudności ) i słabnie.
Zaburzone jest też wydalanie resztek pokarmowych . Chorzy mają na przemian biegunki i zaparcia. Te objawy zaburzaja prawidłowy rozwój flory bakteryjnej jelit i w efekcie dalsze kłopoty z jelitami i trawieniem. Leczenie tych objawów jest kosztowne ( ok. 100-200 zł miesięcznie ). 
   Długotrwałe zaburzenia trawienia i wydalania grożą nowotworem jelita grubego, których zachorowalność w ostatnich latach szybko rośnie.
 Mam nadzieję , że ktoś skorzysta z wymienionych przeze mnie naturalnych sposobów leczenia zgagi, gdyż są one bezpieczne i nie dają skutków ubocznych .